Zez ukryty – co to jest i jak go wykryć?

Zez ukryty jest tym rodzajem wady narządu wzroku, którą trudno wykryć chociaż nie jest to niemożliwe. Najczęściej występuje on u małych dzieci jednak do prawidłowej diagnozy potrzebna jest tutaj wiedza i doświadczenie fachowego okulisty.

Uznaje się, iż zez ukryty nie wpływa na prawidłowości widzenia obuocznego. Wynika z zaburzeń równowagi napięcia mięśni około ocznych natomiast przy patrzeniu utrzymuje się kąt prosty obu gałek. Zez staje się widoczny w sytuacji, gdy dochodzi do osłabienia ruchu oczu – w wyniku urazu mechanicznego, zmęczenia czy choroby. Wzrok staje się wtedy zbieżny bądź rozbieżny i bardzo często prowadzi do podwójnego widzenia.

Zez ukryty kwalifikuje się do leczenia, chyba że wykryty zostaje u niemowląt, u których jeszcze w sposób niedostateczny rozwinął się narząd wzroku. Rozpoznanie nie powinno nastąpić jednak później niż po ukończeniu jego pierwszego roku życia – uznaje się, że to wtedy gałki oczne i wszystkie mięśnie są prawidłowo ukształtowane.

Okazuje się, że zez ukryty może występować nawet u 50% populacji i nie każdy chory zdaje sobie sprawę z występowania tego zaburzenia. Leczenie powinno przebiegać w wieku dziecięcym i praktycznie nie realizuje się jego terapii u osób dorosłych – chyba, że wada ta zostanie wcześniej zaniedbana.

Pamiętajmy, że zez jest zawsze objawem patologicznym i wymaga odpowiedniej terapii. Jego leczeniem zajmują się okuliści i ortoptycy. W celu jego diagnozowania najczęściej wykorzystuje się proste testy, na przykład test naprzemiennego zasłaniania oczu. Zadaniem pacjenta jest wpatrywanie się w jeden punkt, znajdujący się naprzeciw niego. To właśnie wtedy lekarz może ocenić funkcjonowanie gałek ocznych – czy zachowują się one spokojnie a może wykonują jakieś ruchy. Jeśli mamy do czynienia z zezem ukrytym to oczy zawsze będą w ruchu. Co więcej, jedna z gałek ocznych poruszać się będzie nawet wtedy gdy oko zostaje odsłaniane i możliwe jest swobodne widzenie obuoczne w jeden punkt.